Γράφει η Σμαρούλα Παντελή
Μετά την καραντίνα λόγω της πανδημίας πολλοί απο μας θα χρειαστεί να δουλεύουμε από το σπίτι. Μάλιστα η κυβέρνηση εκτιμά πως πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι θα δουλεύουν πλέον από το σπίτι. Καλό ή κακό;
Όσοι εργαστήκαμε από το σπίτι σ’ αυτό το χρονικό διάστημα έχουμε πολλές και διαφορετικές ιστορίες να πούμε. Περισσότερο οι γυναίκες είναι εκείνες που το βρήκαν σαν ευκαιρία να γλιτώσουν από τα πήγαινε έλα και από τον χρόνο που δαπανούσαν στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η εργασία από το σπίτι έχει αναμφίβολλα τα καλά της μια και σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι ακόμη και με την πιτζάμα ενώ ταυτόχρονα ρίχνεις και μια ματιά στο φαϊ να δεις αν ψήθηκε! Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι αν όντως μεταφερθεί ο χώρος εργασίας στο σπίτι;
Χάνεται ξαφνικά ο μεταβατικός χώρος.
Ο μεταβατικός χώρος είναι ο χώρος που χρειάζεται να διανύσουμε για να πάμε από ένα μέρος σε ένα άλλο. Ενώ λοιπόν διανύουμε αυτή την απόσταση και βρισκόμαστε σ’ αυτό το χώρο έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτούμε, να χαζέψουμε, να ονειροπολήσουμε, να κοιτάξουμε τα μέσα μαζικής δικτύωσης, να ακούσουμε μουσική, να συνδιαλλαγούμε με αγνώστους, να περπατήσουμε, να ζεσταθούμε ή να κρυώσουμε. Όλα αυτά λειτουργούν ως ένα είδος προθέρμανσης γι αυτό που θα συναντήσουμε ενώ μας δίνεται και ο χρόνος να αποχαιρετήσουμε αυτό από το οποίο φύγαμε, κάτι που συμβαίνει τόσο πηγαίνοντας στη δουλειά, όσο και κατά την επιστροφή.
Όταν εργαζόμαστε από το σπίτι ο μεταβατικός χώρος εκμηδενίζεται με κίνδυνο να μπερδεύουμε τις διαδικασίες. Ακούμε τις φωνές των άλλων μέσα στο σπίτι, δεν αλλάζουμε παραστάσεις, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε ρούχα για να βάλουμε τα ρούχα της δουλειάς με κίνδυνο να κυκλοφορούμε με τις πιτζάμες, μπορεί να ξεχάσουμε να κάνουμε και μπάνιο, μπορεί να ανοιγοκλείνουμε το ψυγείο και να τρώμε, κλπ.
Μπερδεύονται οι ρόλοι μας
Επειδή είμαστε στο σπίτι, οι άλλοι μπορεί να θεωρούν πως είμαστε και διαθέσιμοι σα να μην είχαμε δουλειά. Ταυτόχρονα, εμείς οι ίδιοι μπορεί να μπερδευόμαστε και να πιάνουμε το ένα και να αφήνουμε το άλλο χωρίς να ολοκληρώνουμε τα πράγματα που ξεκινάμε.
Χάνουμε την επαφή με τον έξω κόσμο
Επειδή δεν βγαίνουμε από το σπίτι, δεν μπαίνουμε στα μέσα, δεν βλέπουμε την πόλη, δεν αισθανόμαστε τις καιρικές συνθήκες, αρχίζουμε να έχουμε συμπτώματα ιδρυματοποίησης. Δηλαδή, χάνουμε τα ενδιαφέροντά μας και χάνουμε και την ενέργεια που είχαμε για να τα κάνουμε. Λέμε, άσε τώρα, πού να τρέχω; Δεν βρίσκουμε το λόγο να περιποιηθούμε τον εαυτό μας. Δεν έχουμε διάθεση για κοινωνική ζωή. Μιλάμε όλο και λιγότερο. Κολλάμε στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή και η μέρα μας οργανώνεται περισσότερο με βάση το τι ώρα θα φάμε και όχι με το τι έχουμε να κάνουμε!
Καταπονείται το σώμα μας
Ενώ θεωρητικά είμαστε πιο ξεκούραστοι αφού δεν χρειάζεται να τρέχουμε για να πάμε στη δουλειά, ή για να γυρίσουμε από τη δουλειά, εργαζόμαστε καθισμένοι σε καρέκλες που μπορεί να βλάπτουν τη μέση μας. Δεν περπατάμε αρκετά και αυτό βλάπτει την καρδιά μας.
Χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής ζωής.
Πηγαίνοντας στο γραφείο περνάμε από μαγαζιά, χαζεύουμε τις βιβτρίνες, λέμε καλημέρες, ανταλλάσουμε κομπλιμέντα.Όταν είμαστε στο γραφείο συναντάμε τους συναδέλφους μας, λέμε ένα αστείο, γελάμε, ανταλλάσουμε ασήμαντες αλλά χρήσιμες πληροφορίες που αφορούν τη ζωή, φλερτάρουμε, κάνουμε φιλιές, τσακωνόμαστε, συνεργαζόμαστε, κάνουμε μικροεκπλήξεις σε γιορτές και γενέθλια. Όλα είναι πολύ σημαντικά για την ψυχική και κοινωνική μας ανάπτυξη και ισορροπία.
Οπότε, είναι καλό ή κακό να δουλεύουμε από το σπίτι;
Αν λοιπόν χρειαστεί να δουλέψουμε από το σπίτι, πρέπει να έχουμε το νου μας για να μην απομονωθούμε, να μην ξεκόψουμε από το κοινωνικό γίγνεσθαι, να μην ιδρυματιστούμε.
Χρειάζεται να δημιουργήσουμε ένα χώρο που θα γίνει το γραφείο μας.
Να προμηθευτούμε μια ανατομική καρέκλα για να μην πάθει ζημιά η μέση μας.
Να βγαίνουμε από το σπίτι καθημερινά για να περπατήσουμε.
Να οργανωθούμε σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Να αποκτήσουμε χόμπι.
Να μην παραμελούμε την καθημερινή ατομική μας υγιεινή.
Να έχουμε ωράριο.
Είναι προφανές ότι κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και αυτό που μέχρι τώρα γνωρίζαμε ως συνθήκες εργασίας μπορεί να αλλάξει. Αυτό που δεν πρέπει να αλλάξει είναι να ζούμε μια ισορροπημένη ζωή!
Comments